Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Η Νέδα πηγή ζωής

Το Κούβελα σαν χωριό έχει πολύ μεγάλη έκταση γης ίσως την μεγαλύτερη από όλα τα γύρω χωριά.


(Στην 1η φωτογραφία έχω μαρκάρει την περιοχή)
Ένα μεγάλο κομμάτι της έκτασης αυτής την διασχίζει το ποτάμι Νέδα (ή Νέδα).
Το κομμάτι αυτό τα παλιά χρόνια έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη του χωριού και στην βιωσιμότητα των κατοίκων.  
Η γη ήταν παντού καλλιεργημένη και τα αυλάκια που μετέφεραν το πολύτιμο νερό του ποταμού διέσχιζαν όλη την περιοχή και πότιζαν κάθε σπιθαμή γης.
(Στην 2η φωτογραφία έχω μαρκάρει τα κυριότερα που ξέρω)         Σε πολλά σημεία οι κάτοικοι είχαν φτιάξει πέτρινα κτίσματα τα οποία κάποιος μπορεί να διακρίνει ακόμα και σήμερα.
Τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες οι περισσότεροι κάτοικοι έμεναν εκεί και ασχολούνταν με την γεωργία. Η περιοχή έσφυζε από ζωή, όπως μου λέει ο πατέρας μου το χωριό αυτούς τους μήνες σχεδόν ερήμωνε.
Οι καλλιέργειες ήταν κυρίως Αραποσίτι, 3ων ειδών Φασόλια πράσινα ψιλά, μαυρομάτικα και λόπια, κολοκύθια, ντομάτες, ελιές οι οποίες υπάρχουν ακόμα και σήμερα, στάρι, κριθάρι και πολλά άλλα.
Επίσης στο ποτάμι υπήρχαν πολλά ψάρια και κυρίως ένα είδος πέστροφας το οποίο ήταν πολύ νόστιμο.
Σε ολόκληρη την περιοχή του χωριού υπήρχε μόνο ένας νερόμυλος  κοντά στο πετρογέφυρο τον οποίο μεταξύ άλλων είχε και δούλευε ο Αδελφός της γιαγιάς μου.

Μπορεί τα χρόνια να ήταν δύσκολα, όμως οι άνθρωποι είχαν αυτάρκεια προϊόντων και γι αυτό η κατοχή του 40 δεν τους άγγιξε πολύ.
Σε αντίθεση με τότε σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Λίγοι συγχωριανοί μου μαζί με εμένα καλλιεργούμε ελιές, το μοναδικό είδος καλλιέργειας που υπάρχει τώρα.


Κάποιοι λένε δεν αξίζει ο κόπος να το κάνεις, η κούραση και τα έξοδα είναι περισσότερα από το κέρδος.
Θα διαφωνήσω μαζί τους. Το προϊόν που λαμβάνεις, (με βιολογική καλλιέργεια πάντα ) λάδι ή ελιές βρώσιμες δηλαδή, αξίζει τον κόπο γιατί είναι μοναδικό σε γεύση και ποιότητα.